اولین کسی باشید که دیدگاهی می نویسد “مشاوره حقوقی افراز و تفکیک اراضی” لغو پاسخ
فرق تفکیک اراضی با افراز و تقسیم
اصطلاحات تفکیک اراضی ، افراز و تقسیم با هم مترادف نیستند اما بعضا دیده می شود که آنها را به یک معنا استعمال می کنند. ما در این مشاوره سعی بر آن داریم تا تمام آنچه که در رابطه با مشاوره حقوقی افراز و تفکیک اراضی حائز اهمیت است را ارائه دهیم. تفکیک اراضی در عرف ثبتی، عبارت است از تقسیم مال غیرمنقول به قطعات کوچکتر، مثلا قطعه زمینی است به مساحت پنج هزار مترمربع که مالک یا مالکین آن تصمیم دارند آن را به قطعات دویست متری، تقسیم کنند. اگر این تقسیم صورت گرفت، گفته می شود که آن زمین به قطعات دویست متری تفکیک شده است. هم چنان که ساختمانی ممکن است به چند واحد آپارتمان تقسیم و تفکیک شود. افراز در اصطلاح قضایی و ثبتی عبارت است از جدا کردن سهم مشاع شریک و یا شرکا و یا به تعبیری دیگر، افراز عبارت است از تقسیم مال غیر منقول مشاع بین شرکا به نسبت سهم آنان. تقسیم، اعم است از تفکیک اراضی و افراز و غیر آن. مثلا هرگاه کسی فوت کند، ترکهی او بین ورثه تقسیم می شود و این ترکه شامل مال منقول و غیر منقول می شود. در این مورد اصطلاح تقسیم ترکه بکار برده می شود، نه افراز یا تفکیک آن. 
از آنچه در تعریف تفکیک و افراز گفته شد، چنین استحصال می شود که بین تفکیک اراضی و افراز فرق هایی به شرح زیر وجود دارد: ۱- در تفکیک اراضی لازم نیست که ملک، غير منقول مشاع باشد. یعنی یک نفر که مالک 6 دانگ زمین بزرگی است، می تواند آن را به قطعات کوچکتر تفکیک و تقسیم نماید، همان طور که اگر چند نفر مالک آن باشند می توانند آن را تفکیک کنند. اما، در افراز لازم است که ملک، مشاع باشد و در مورد تقسیم ملک غیر مشاع و غیر مشترک، این اصطلاح بکار برده نمی شود. ۲- اگر ملک مشترک و مشاعی تفکیک شود، حالت اشاعه و اشتراک آن از بین نمی رود. یعنی پس از تفکیک اراضی نیز شرکا در هر قطعه ای به نسبت سهم خود مالکیت دارند. مثلا اگر زمینی به مساحت هزار متر مربع بین دو نفر به طور مساوی مشترک باشد و آن زمین به ده قطعه ی پانصد متر مربعی تفکیک شود، هر یک از شرکا مالک سه دانگ هر قطعه خواهند بود. اما در افراز، سهم شریک مشخص و معین میشود و از حالت اشاعه (مشاع بودن) و اشتراک خارج می شود. ۳- در افراز، ملک بر مبنای سهام شرکا تقسیم می شود. مثلا اگر زمینی بین دو نفر مشترک باشد، به این نحو که یکی از آنها دو دانگ مشاع و دیگری چهار دانگ مشاع آن را مالک باشد در موقع افراز، آن زمین به دو قسمت متساوی تقسیم نمی شود بلکه به دو قسمت که ارزش یکی از آنها دو برابر دیگری باشد، تقسیم می شود. اما اگر ملک مشاعی تفکیک شود، معمولا تفکیک بر اساس میزان مالکیت شرکا صورت نمی گیرد بل که، به ترتیبی که مثلا فروش قطعات سهل تر باشد، انجام می شود. – چون در افراز باید سهم شریک متقاضی افراز، مشخص و جدا شود، ممکن است بین شرکا بر سر صحت افراز و مطابق بودن یا نبودن آن با میزان مالکیت مشاعی شریک، اختلاف حاصل شود. لذا، تعیین تکلیف نهایی آن با دادگاه و مراجع قضایی است اما تفکیک، چون عنوان تشخیص و تمیز حق و جدا کردن سهم مالک مشاعی را ندارد. لذا هیچ وقت جنبه ی قضایی نداشته و همواره در صلاحیت اداره ی ثبت بوده است و می باشد.
. طبق ماده ۱۰۰ قانون ثبت، مرجع در خواست تفکیک اراضی اداره ی ثبت است و هرگاه از طرف مالک یا قائم مقام او تقاضای تفکیک شود این تقاضانامه به اداره ی ثبت ارسال می شود و در تقاضانامه باید ارزش مورد تفکیک بر اساس ارزش معاملاتی روز Xتعیین شود و هزینه ی تفکیکش از طرف ذینفع براساس مبلغ مزبور قبلا پرداخت گردد. مبنای وصول تفکیک، ارزش معاملاتی روز خواهد بود، هر چند بهای معامله، بیش از ارزش معاملاتی روز باشد.
خدمات مشاوره حقوقی توسط مجموعه پاد با بهترین کیفیت قابل انجام می باشد برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره حقوقی تلفنی با شماره تلفن 26116691 تماس حاصل فرمایید.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.